«Αν το θέμα του τζαμιού το είχε κοιτάξει με μεγαλύτερη σοβαρότητα η κυβέρνηση δεν θα είχε πιέσεις μέσω δηλώσεων από το εξωτερικό» απαντά σχεδόν απηυδημένος ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ενωσης Ελλάδας κ. Ναΐμ Ελγαντούρ και συνεχίζει: «Ολα ήταν έτοιμα από το 2006. Είχαν βγει και τα χρήματα.
15 εκατ. ευρώ είναι στο ταμείο του υπουργείου Παιδείας από τότε.Και είναι σημαντικό να το τονίσουμε αυτό σε μια τόσο δύσκολη οικονομικά περίοδο για την Ελλάδα.Ισως μάλιστα μέρος των χρημάτων να προερχόταν και από την ΕΕ».
Δεν φταίνε μόνο τα πισωγυρίσματα της πολιτικής βούλησης και το πολιτικό τάιμινγκ που από τότε έχουν περάσει ήδη τέσσερα χρόνια χωρίς να γίνει κανένα βήμα. Το τζαμί είναι ένα, αλλά οι φορείς που εμπλέκονται με την ανέγερσή του αμέτρητοι. Υπουργείο Εξωτερικών, υπουργείο Παιδείας, υπουργείο Περιβάλλοντος, υπουργείο Εθνικής Αμυνας, υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Δήμος Αθηναίων είναι όλοι βασικοί παίκτες. Και η ελληνική γραφειοκρατία καιροφυλακτεί σε κάθε βήμα.
Ε νδιαμέσως τα στρέμματα στον χάρτη με τα σχέδια του μουσουλμανικού τεμένους που τόσο ο ίδιος όσο και οι χιλιάδες θρησκευόμενοι μουσουλμάνοι που ζουν στη χώρα μας περιμένουν από το 2006 να υλοποιηθεί, μειώνονται. «Στην αρχή η έκταση στον χάρτη του γενικού γραμματέα της τότε υπουργού Παιδείας κυρίας Μαριέττας Γιαννάκου ήταν 56 στρέμματα. Στην επόμενη συνάντηση έγιναν 42, αλλάζουν οι κυβερνήσεις και πραγματοποιώ τρίτη συνάντηση για να κατέβουν στα 25 και να φθάσουμε στα σημερινά 16 στρέμματα».
Οι αντιρρήσεις διατυπώθηκαν από την Εκκλησία. «Από την πρώτη στιγμή που προέκυψε το θέμα ανοικοδομήσεως τζαμιού, η Ιερά Σύνοδος δεν είχε αντίθετη γνώμη. Και αυτό γιατί κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας μέσα στο οποίο υπάγεται και η λατρεία, το οποίο δικαίωμα είναι σεβαστό και συνταγματικά κατοχυρωμένο» λέει ο εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου, μητροπολίτης κ. Ιερόθεος Ναυπάκτου. Μάλιστα την ίδια περίοδο σε μια κίνηση καλής θέλησης «η Εκκλησία παραχώρησε προς χρήση 30 στρέμματα από την περιουσία της στο Σχιστό για τη δημιουργία μουσουλμανικού νεκροταφείου». Η αλήθεια είναι ότι τουλάχιστον στα σχέδια του νέου χριστιανικού νεκροταφείου στο Σχιστό, για να καλυφθούν οι ανάγκες των Δήμων του Πειραιά και του Μοσχάτου, είχε υπάρξει εξαρχής πρόβλεψη για τη λειτουργία σε τμήμα της έκτασης και μουσουλμανικού νεκροταφείου.
Επειτα όλα άλλαξαν. «Σε αυτό που αντέδρασε η Εκκλησία ήταν η ίδρυση μουσουλμανικού κέντρου σπουδών», διευκρινίζει ο κ. Ιερόθεος. «Ηταν έντονος ο προβληματισμός τού τότε Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου για το κέντρο,καθώς τέτοια κέντρα συνήθως ασκούν διά της λειτουργίας τους όχι μόνο θρησκευτικό προσηλυτισμό αλλά και προπαγάνδα πολιτικού περιεχομένου».
Ο χώρος για το νεκροταφείο στο Σχιστό τελικά κρίθηκε ακατάλληλος λόγω της κλίσης του, το μουσουλμανικό κέντρο «επικίνδυνο» και κάπως η συζήτηση (και ο προβληματισμός) ξαναγύρισε στο τζαμί. «Ο νόμος από το 2006 στην πρώτη κυβερνητική θητεία της ΝΔχωροθετούσε το τζαμί σε ένα τμήμα στον Ελαιώνα. Επί δεύτερης πρωθυπουργίας του κ. Κ.Καραμανλή και με ευθύνη του Γραφείου του είχε συσταθεί μια μεικτή επιτροπή στην οποία συμμετείχαμε και εμείς, ως Δήμος, καθώς ο προβλεπόμενος χώροςναι μεν ανήκει σήμερα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και είναι χαρακτηρισμένος ως ναυτικό οχυρό αλλά πρέπει να γίνει χώρος πρασίνου και να περιέλθει στον Δήμο Αθηναίων», σημειώνει η τοπογράφος, στέλεχος του Δήμου Αθηναίων κυρία Τασία Λαγουδάκη.
Τ α πράγματα έχουν ήδη γίνει περίπλοκα χωρίς να συνυπολογιστεί ο σκόπελος του υπουργείου Εθνικής Αμυνας στον οποίο ανήκει με βασιλικό διάταγμα το «ναυτικό οχυρό» του Ελαιώνα. «Στην ουσία είναι ένα γκαράζ με πέντε λεωφορεία» υποστηρίζει ο κ. Ελγαντούρ και συνεχίζει: «Το Αμυνας συμβιβάζεται σήμερα με αποζημίωση 5 εκατ.ευρώ και δεκάμηνη προθεσμία για να αποχωρήσει το Ναυτικό. Επί υπουργίας κ. Ευ. Μεϊμαράκη (και μετά από ερώτηση του κ. Περικλή Κοροβέση στη Βουλή) είχε προκύψει ότι ζητούσε αρχικά 68 εκατομμύρια(!). Αντιπροτείναμε να βγούμε με κουπόνια- όχι από το εξωτερικό, δεν θέλουμε ξένα λεφτά για να χτιστεί το τέμενος στην Αθήναθέλουμε να το ελέγχει το ελληνικό κράτος,να μαζέψουμε από τους μετανάστες και από τους έλληνες μουσουλμάνους». Η πρόταση πέφτει στο κενό και έρχονται οι τελευταίες εκλογές.
«Πότε θα βγούμε από τα υπόγεια γκαράζ;»
60.000 μουσουλμάνοι χωρίς επίσημο και καθιερωμένο χώρο να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, όταν μάλιστα σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες υπάρχουν ναοί χριστιανικοί ορθόδοξοι. Ακόμη και στην Τεχεράνη».
Τότε, ως υπουργός Εξωτερικών ετοίμασε ένα σχέδιο νόμου που προέβλεπε την ίδρυση μουσουλμανικού θρησκευτικού και πολιτιστικού ιδρύματος στην ελληνική πρωτεύουσα. «Το ελληνικό κράτος θα είχε τον έλεγχο, η πλειονότητα των χρημάτων θα ήταν δική μας αλλά θα δεχόμασταν και εισφορές από χώρες που θα ήθελαν να συνεισφέρουν. Τότε είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον χώρες αραβικές, όπως η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος. Το ίδρυμα θα περιελάμβανε μια βιβλιοθήκη, έναν χώρο λατρείας και έναν χώρο εστίασης καθώς στους γάμους επί παραδείγματι δεν εορτάζουν μαζί γυναίκες και άνδρες». Το σχέδιο προχώρησε για την Παιανία.
«Ο τότε Αρχιεπίσκοπος είχε δηλώσει την έγκρισή του, ο δήμαρχος Παιανίας το ίδιο, οι Αραβες επίσης». Αλλά το 1999 ο κ. Πάγκαλος φεύγει από το υπουργείο Εξωτερικών με την υπόθεση Οτσαλάν και κάπου εκεί «εγκαταλείφθηκε το σχέδιο και άρχισαν οι αντιρρήσεις». ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΓΡΑΨΤΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΣΧΟΛΙΟ